به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از گرگان، حجت الاسلام رسول قنبری در ادامه سلسله نشست های "پژوهش به وقت کرونا" که با حضور جمعی از مدیران، کارکنان و طلاب حوزه های علمیه خواهران بصورت مجازی در سامانه سیما برگزار شد، بیان کرد: فعالیت های مختلف پژوهشی در قالب های مختلف؛ کارگاه، نشست های علمی، کرسی های آزاداندیشی و نقد و نظریه پردازی از سوی ستاد و استان ها جهت توانمندسازی طلاب در مدارس انجام می‌شود.
وی کارگاه‌های پژوهشی را چراغ روشنی در مسیر پژوهش دانست و گفت: کرسی های نظریه پردازی بسیار مهم هستند زیرا هدف از نشست های علمی و پژوهشی و کرسی ها، تولید علم است که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بارها بر آن تأکید کردند.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران با تعریف واژه "آزاداندیشی"، خاطرنشان کرد: کرسی آزاد اندیشی به معنای مطرح کردن یک فکر بدون لحاظ خاص یا هیاهو و جنجال با منطق و برهان و از روی علم است.
حجت الاسلام قنبری در اهمیت بحث آزاداندیشی گفت: بحث آزاداندیشی، بحث اندیشه، علم و تضارب علمی است؛ زمانی که مباحث علمی، همراه با برهان باشد منجر به تولید علم می‌شود.
وی در ادامه به تشریح کرسی های آزاداندیشی پرداخت و گفت: کرسی، جلسه و نشستی علمی در یک موضوع خاص است. نشستی که طلاب، فضلاء و دانشمندان به صورت آزاد و نظام‌مند با رعایت اخلاق در مورد یک موضوع به نتیجه می‌رسند.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران ابراز کرد: اولویت در کرسی‌های برگزار شده در حوزه‌های علمیه با اولویت زن و خانواده است تا مشکلات این حوزه را برطرف کند و راه حلی ارائه دهد.
حجت الاسلام قنبری با تاکید بر اینکه موضوع کرسی‌ها و نشست‌ها باید منطقه ای و بومی باشد، اضافه کرد: موضوعات باید چالشی باشد تا نتایج کرسی به دستگاه های اجرایی ارائه شود و آسیب های مسائل اجتماعی و خانواده مورد نقد و بررسی قرار بگیرد.
وی در ادامه به بیان اهداف کرسی‌های آزاداندیشی پرداخت و گفت: تضارب آرا زمینه‌های نظریه‌پردازی را برای طلاب بوجود آورده و فرد با تقویت روحیه حقیقت جویی متوجه اشتباه یا درستی نظریه خود می شود.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران پیرامون آسیب ها و چالش‌های موجود در کرسی‌های آزاداندیشی عنوان کرد: چالشی و به روز نبودن موضوعات، مستدل نبودن مطالب، نبود منتقد، تکراری بودن موضوعات، عدم تحمل مخالف، بومی نبودن موضوعات از آسیب‌های پیش رویِ کرسی‌ها است.
